กุยแก ฟ่งเซี่ยว (Gua Jia)- จ้าวแห่งการวิเคราะห์ กุนซือทางทหารอันดับหนึ่งของโจโฉ

จากจดหมายเหตุชีวประวัติกุยแก โดยเฉินโซ่ว  (Biography of Guo Jia)  

กุยแก หรือ กัวะเจียะ (Guo Jia) ชื่อรอง เฟิ่งเซี่ยว (Fengxiao) เกิดปีค.ศ.170 เป็นชาวเมืองอิงฉวน มณฑลเหอหนาน เฉินโซ่วบันทึกไว้ด้วยความยกย่องว่า กุยแกเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงในฐานะเป็น กุนซือ หรือ เสนาธิการ ที่มีชื่อเสียงและได้รับการยกย่องมากที่สุดในกองทัพของโจโฉ

เมื่อวัยหนุ่ม กุยแกมีชื่อเสียงอย่างมากว่าเป็นบัณฑิตที่มีสติปัญญาล้ำเลิศ ท่วงท่าสง่างาม เขายังมีชื่อเสียงเลื่องลือในด้านที่ชอบกล่าววิจารณ์ผู้คนและเสียดสีสังคมอย่างตรงไปตรงมา ในเวลานั้นอ้วนเสี้ยวซึ่งกำลังสะสมกำลังอำนาจอยู่ทางตอนเหนือจึงเชิญกุยแกให้มารับราชการอยู่ด้วย จากนั้นกุยแกจึงได้ไปรับราชการอยู่กับอ้วนเสี้ยว เฉกเช่นเดียวกับบัณฑิตและนักปราชญ์ส่วนใหญ่ในแถบเหอหนานและเหอเป่ยที่มักจะเลือกไปทำงานอยู่กับอ้วนเสี้ยวกันมาก ฝ่ายอ้วนเสี้ยวเองก็ให้ความเลื่อมใสในตัวกุยแกมาก

ส่วนที่ ๒ กลยุทธ์เผชิญศึก : กลยุทธ์ที่ ๑๐ ซ่อนดาบในรอยยิ้ม

ส่วนที่ ๒ กลยุทธ์เผชิญศึก 
ยามเมื่อเผชิญศึกเท็จลวงกับจริงแท้ 
พึงใช้สอดแทรกซึ่งกันและกันอย่างสลับซับซ้อน 
ทั้งในเชิงรุกและเชิงรับ

กลยุทธ์ที่ ๑๐ ซ่อนดาบในรอยยิ้ม 

เชื่อจึงวางใจ มืดเพื่อเตรียมการ พร้อมแล้วจึงเคลื่อน อย่าให้แปรเปลี่ยน แข็งในอ่อนนอก 

กลยุทธ์นี้มีความหมายว่า จะต้องทำให้ข้าศึกเชื่อว่าเรามิได้เคลื่อนไหวอะไรเลย จึงสงบไม่เคลื่อนเช่นกัน ทั้งเกิดความคิดมึนชาขึ้น 

แต่เรากลับดำเนินการตระเตรียมเป็นการลับ รอคอยโอกาสเพื่อที่จะออกปฏิบัติการโดยฉับพลันทันที แต่ต้องระวังมิให้ข้าศึกล่วงรู้ก่อน อันจะทำให้สภาพการณ์เกิดการเปลี่ยนแปลงไป 

“ แข็งในอ่อนนอก” คือภายนอกนั้นดูละมุนละไม แต่ภายในนั้นเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง 

 “ ซ่อนดาบในรอยยิ้ม” ความเดิมหมายถึงโดยผิวเผินก็อ่อนโยน แต่ภายในนั้นมากด้วยเล่ห์ เมื่อนำมาใช้ก็คือกลยุทธ์ที่นอกอย่างในอย่าง แจ้งอย่างลับอย่างภายนอกแสดงความอ่อนละมุน แต่ภายในแผงไว้ด้วยการเอาเป็นเอาตายอยางหนึ่ง

ซุนฮก เหวินรั่ว (สวินอวี้) “ถุงปัญญาผู้วางรากฐานวุยก๊ก”

จากจดหมายเหตุชีวประวัติซุนฮก โดยเฉินโซ่ว(Biography of Xun Yu)

 

ซุนฮก หรือ สวินอวี้ (Xun Yu) ชื่อรอง เหวินรั่ว (Wenruo) เกิดปีค.ศ.162 เป็นชาวอิงฉวน เมืองสวีชางหรือฮูโต๋ มณฑลเหอหนาน เฉินโซ่วบันทึกว่าพื้นเพของซุนฮกว่า เขาเกิดในตระกูลซุนซึ่งเป็นตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียงและบารมีมากในจงหยวนหรือภาคกลางของจีน ปู่ของเขาคือซุนซี เคยรับราชการในสมัยพระเจ้าฮั่นซุ่นเต้และฮั่นหวนเต้ ได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองหลางหลิง เกียรติยศชื่อเสียงเลืองลื่อไปทั่วแผ่นดิน ซุนชีมีบุตรชายแปดคน ทั้งหมดมีชื่อเสียงมาก ผู้คนมักเรียกรวมกันว่า “แปดมังกรแห่งตระกูลซุน”