ซุนวู ๑๓ บท : บทที่ ๘ เก้าลักษณะ

อันหลักแห่งการบัญชาทัพนั้น แม่ทัพรับโองการจากประมุข ระดมไพร่รวบรวมพล พื้นที่วิบากไม่ตั้งค่าย พื้นที่คาบเกี่ยวพึงคบมิตร พื้นที่กันดารอย่าหยุดทัพ พื้นที่โอบล้อมใช้กลยุทธ์ พื้นที่มรณะต้องสู้ตาย

เส้นทางบางสายไม่ผ่าน กองทัพบางกองไม่ดี หัวเมืองบางเมืองไม่บุก ชัยภูมิบางแห่งไม่ชิง โองการบางอย่างไม่รับ

ฉะนั้น แม่ทัพผู้แจ้งในประโยชน์แห่งเก้าลักษณะ จึงเป็นผู้รู้การศึก แม่ทัพผู้ไม่แจ้งผลแห่งเก้าลักษณะ แม้จะรู้ภูมิประเทศ ก็จักมิได้ประโยชน์จากพื้นที่ การบัญชาทัพมิรู้กลวิธีแห่งเก้าลักษณะ แม้จะแจ้งในผลดีทั้งห้าก็นำทัพมิได้

เหตุนี้ การคิดคำนึงของผู้ฉลาด จึงใคร่ครวญทั้งผลดีผลเสีย ใคร่ครวญผลดี จักทำให้เชื่อมั่นในภารกิจ ใคร่ครวญผลเสีย จักปัดเป่าอันตรายให้หายสูญ


เหตุนี้ พึงให้เจ้าครองแคว้นอื่นสยบด้วยภยันตราย ให้เจ้าครองแคว้นอื่นรับใช้ด้วยอิทธิพล ให้เจ้าครองแคว้นอื่นขึ้นต่อด้วยประโยชน์ ฉะนั้น หลักแห่งการบัญชาทัพ อย่าหวังข้าศึกไม่มา เราพึงเตรียมการให้พร้อม อย่าหวังข้าศึกไม่ตี เราพึงทำให้มิอาจโจมตี

ฉะนั้น แม่ทัพจึงมีอันตรายห้าประการ สู้ตายอาจถูกฆ่า กลัวตายอาจถูกจับ ฉุดเฉียวอาจถูกข่ม ซื่อตรงอาจถูกหยาม รักราษฎร์อาจถูกกวน ห้าประการนี้ เป็นความผิดของแม่ทัพ เป็นภัยแก่การบัญชา กองทัพล่มจมแม่ทัพมอดม้วย ก็ดว้ยอันตรายห้าประการนี้ จักไม่พินิจพิเคราะห์มิได้

ภาคปฏิบัติ
"พื้นที่วิบากไม่ตั้งค่าย พื้นที่กันดารอย่าหยุดทัพ"
"พื้นที่คาบเกี่ยวพึงคบมิตร"
 "พื้นที่โอบล้อมใช้กลยุทธ์"
 "พื้นที่มรณะต้องสู้ตาย"
"เส้นทางบางสายไม่ผ่าน"
 "กองทัพบางกองไม่ดี"
"หัวเมืองบางเมืองไม่บุก ชัยภูมิบางแห่งไม่ชิง"
 "โองการบางอย่างไม่รับ"
 "การคิดคำนึงของผู้ฉลาด จึงใคร่ครวญทั้งผลดีผลเสีย"
"อย่าหวังข้าศึกไม่มา อย่าหวังข้าศึกไม่ตี"


 อ่านต่อ >>>ซุนวู ๑๓ บท : บทที่ ๙ การเดินทัพ

Source :  https://www.baanjomyut.com/library/the_art_of_war/11.html