หากแต่ลูกน้องของสุมาอี้ล้วนแต่มาพูดให้กำลังใจสุมาอี้ และบอกว่า สุมาอี้ยังอยู่ในใจของผู้ใต้บังคับบัญชาเสมอๆ
วันที่โจจิ๋น แม่ทัพคนใหม่มาที่ค่ายทัพมารับตำแหน่ง วางท่าทีเบ่งกล้ามมาเลย พูดเยอะเย้ยถากถางสุมาอี้ต่างๆ
หากแต่ลูกน้องของสุมาอี้ล้วนแต่มาพูดให้กำลังใจสุมาอี้ และบอกว่า สุมาอี้ยังอยู่ในใจของผู้ใต้บังคับบัญชาเสมอๆ
วันที่โจจิ๋น แม่ทัพคนใหม่มาที่ค่ายทัพมารับตำแหน่ง วางท่าทีเบ่งกล้ามมาเลย พูดเยอะเย้ยถากถางสุมาอี้ต่างๆ
ความรู้ คือ ความสามารถสะสมข้อเท็จจริง หากแต่ ปัญญา คือ ความสามารถในการเล็งเห็นว่าอะไรสำคัญ ไม่สำคัญ ฉะนั้นต่อให้มีความรู้ท่วมหัว ก็อาจจะเอาตัวไม่รอด + วิชา แยก(ย.) : แยกแยะ..เรื่องสำคัญ/พลิกแพลงกับคิดเองเออเอง มีเส้นบางๆกั้นอยู่ + Key terrain ,ยุทธภูมิยื้อแย่ง
ลกซุนและม้าเจ๊ก มีหลายๆอย่างที่เหมือนๆกันแต่ทำไมทั้งคู่พอลงสู่"หน้างานจริง" ผลลัพธ์กับแตกต่างกัน ประเด็นนี้น่าสนใจ น่าสนใจ
1: ม้าเจ๊ก และ ลกซุนเป็นบัณฑิตผู้รอบรู้เชี่ยวชาญพิชัยสงคราม น่าสนใจ
2 : ม้าเจ๊ก และ ลกซุน ต่างได้รับการสนับสนุนจากเจ้านาย / ม้าเจ๊กเด็กปั้นขงเบ้ง ,ลกซุนเด็กปั้นซุนกวน ตอน ลกซุน ;วิชา ย่อ(ย.) เงียบให้ถูกจังหวะคนชนะไม่พูดมาก / พูดให้ฟังดังแค่หู ทำให้ดูรู้ถึงใจ
ตามลิ้งค์ครับ https://suaraampera1785.blogspot.com/2021/04/blog-post.html
ขงเบ้ง คือ ผู้มีสติปัญญาดุจดั่งเทพยดา
หากแต่ สุมาอี้ คือ ผู้มีสติปัญญาของปีศาจ ซาตาน
ศึกยกนี้ ซาตานรึว่าเทพ ฝ่ายไหนจะคว้าชัยชนะ
เมื่อจารชนสืบข่าวและสุมาเจียว มารายงานต่อ สุมาอี้เรื่องการตั้งค่ายทัพของม้าเจ๊ก เรื่องที่ว่า อีกฝ่ายตั้งค่ายทัพบนภูเขา เป็นโอกาสอันดีให้ฝ่ายเว่ยก๊กเข้าตี
เสือมันจะย่อตัวลงและทำตัวให้นิ่งเงียบที่สุดเมื่อมันจะล่าเหยื่อ สายตาจับจ้องเหยื่อไม่ลดละ เมื่อจังหวะได้ที มันก็จะกระโจนตระครุบเหยื่อ ในเวลาชั่วพริบตา
พิชัยยุทธซุนวูว่าไว้
-ชนะไม่ได้ก็ต้องรอคอยได้
-เลี่ยงแข็ง..ตีอ่อน
-ข้าศึกสบาย,ฮึกเหิม พึงทำให้เหนื่อยล้า แล้ว"รอซ้ำยามเปลี้ย" ในบางสถานการณ์ การรอคอยคือยุทธศาสตร์ที่ดีที่สุด เช่น จะข้ามถนน แต่รถมา..ข้ามไม่ได้คุณก็ต้องรอได้ ให้รถไปก่อน..ข้ามได้ก็ค่อยข้าม บางคนอาจมองว่าการไม่ทำอะไรคือสิ่งที่รับไม่ได้, ไม่เอาไหน หากแต่ถ้า
กรีธาทัพสิบหมื่น ออกรบพันลี้ ฝ่ายราษฎร์ต้องจ่าย ฝ่ายหลวงต้องใช้ วนละพันตำลึงทอง วุ่นวายทั้งภายในภายนอก ราษฎรถูกเกณฑ์ไปเหนื่อยอยู่ตามทาง ทำไร่ไถนามิได้ มีเจ็ดสิบหมื่นครัว ยันกันอยู่หลายปี เพื่อชิงชัยในวันเดียว หากตระหนี่การให้ยศศักดิ์ รางวัล จนมิรู้สภาพข้าศึก ก็ขาดเมตตาธรรมยิ่งนัก มิอาจเป็นแม่ทัพของไพร่พล มิอาจเป็นผู้ช่วยของเจ้านาย มิอาจเป็นเจ้านายผู้พิชิต
ฉะนั้น การใช้จารชนมีห้า มีจารชนถิ่น มีจารชนใน มีจารชนซ้อน มีจารชนตาย มีจารชนเป็น ห้าจารชนใช้พร้อมกันข้าศึกมิรู้เหตุ นี้เรียกว่าอัศจรรย์ เป็นของวิเศษแห่งประมุข จารชนถิ่น คือใช้คนพื้นเมืองข้าศึก จารชนใน คือใช้ขุนนางข้าศึก จารชนซ้อนคือใใช้จารชนข้าศึก จารชนตาย คือผู้กระจายข่าวลวง ให้จารชนเราทราบ เพื่อแพร่ยังจารชนข้าศึก จารชนเป็น คือผู้กลับมารายงาน
ส่วนที่ ๓
กลยุทธ์เข้าตี